Dawniej ludzie nie znali pisma, więc porozumiewali się za pomocą gestów, czy rysunków (hieroglifów). Jednak to MOWA była pierwszym środkiem komunikacji. Niestety nie była ona doskonała, gdyż ludzie nie zapamiętywali wszystkiego. Osoby doświadczone przed śmiercią nie zawsze zdążyły przekazać swoją wiedzę młodszemu pokoleniu, więc z biegiem czasu informacje zaczęły zanikać.
Pierwsze symbole pojawiły się ok. 30 000 p.n.e. Najstarszymi znanymi symbolami przeznaczonymi do komunikacji były MALOWIDŁA JASKINIOWE.
W okresie neolitu (ok. 10 000 p.n.e) pojawiły się PETROGLIFY.
Nie istnieją jednak żadne wiarygodne dowody, że symbole te wykształciły się przed piątym tysiącleciem p.n.e.
Dzięki powstaniu PISMA komunikacja stała się o wiele prostsza. Ustalenie dokładnej daty powstania pisma jest nieco kontrowersyjne.
Starożytni Egipcjanie uważali za jego twórcę Thota (boga nauki). Natomiast Nebo - syn Marduka, był babilońskim bogiem pisma. Jednak według tradycji żydowskiej pismo wynalazł Mojżesz, a według mitów greckich – Hermes.
Najstarszym podgatunkiem pisma są PIKTOGRAMY (pismo obrazkowe).
IDEOGRAMY miały podstawową ideę - dany znak musiał reprezentować konkretne pojęcie. Najstarsze ideogramy pochodzą z mniej więcej tego samego okresu, co najstarsze piktogramy.
PISMA ANALITYCZNE zbudowane były z symboli, połączonych w różne kombinacje.
PISMA FONETYCZNE - SYLABICZNE to takie zespoły symboli fonetycznych, w których poszczególne znaki są znakami samogłosek lub sylab, połączonych tak by przekazywały słowo mówione.
PISMO FONETYCZNE - ALFABETYCZNE było uniwersalne i proste, dlatego przetrwało do dziś z niewielkimi zmianami.
KOMUNIKACJA NA ODLEGŁOŚĆ:
Z biegiem lat ludzie starali się usprawnić komunikację na odległość. W tym celu powstały KODY. Niektóre przeznaczone byty do szyfrowania informacji.
Symbole do przekazywania na odległość opierały się na urządzeniach, które ułatwiały zmysłom ludzkim wychwycenie sygnału.
Wiele kultur stosowało SYGNAŁY WZROKOWE, oparte na dymie i ogniu.
SYGNAŁY DŹWIĘKOWE - ten wynalazek powstał niezależnie od siebie w wielu kulturach afrykańskich i amerykańskich.
KURIERZY I POCZTA (2400 p.n.e.):
Rozwój tego sposobu przesyłania wiadomości dał początek systemowi pocztowemu. Systemy pocztowe istniały w państwach Karola Wielkiego, Zakonu Krzyżackiego i wielu innych państw średniowiecznych. W Rzeczpospolitej Obojga Narodów wielu szlachciców miało własnych kurierów-listonoszy. Niepiśmienni korzystali z usług skryby, piszącego i czytającego listy.
TELEGRAF (1838r.):
Wynalazek elektryczności oznaczał nowa erę w technikach komunikacji, tworząc możliwość prawie natychmiastowej komunikacji na dłuższe odległości. Razem z telegrafem gwałtownie zaczęły rozwijać się gazety.
TELEFON:
Antonio Meucci skonstruował pierwszy telefon w 1848r. W dwudziestym wieku popularnym dodatkiem do telefonu był fax.
Równocześnie od lat 90-tych komputery osobiste przejmują inne funkcje telefonów - są w stanie zastępować telefon stacjonarny.
RADIO (1896r.):
Ojcem teorii, które doprowadziły do stworzenia radia był fizyk James Maxwell.
Specyficzne właściwości fal radiowych powodują, że urządzenia radiowe są też (po odpowiednich modyfikacjach) wykorzystywane zarówno jako urządzenia lokalizujące. Wynalazek radaru to logiczne rozwinięcie możliwości radia.
KOMPUTER (1897r):
Tamten komputer w żaden sposób nie przypominał komputerów z XXI wieku. Jego pierwotną funkcją było ułatwianie obliczeń. Komputery bez wątpienia przyczyniły się do zwiększenia tempa postępu naukowego.
Znaczenie komputerów dla komunikacji gwałtownie wzrosło w drugiej połowie dwudziestego wieku, wraz z rozwojem sieci komputerowych.
INTERNET (1969r):
Internet w połączeniu z funkcjonalnością komputera to kolejna rewolucja w technikach komunikacji.
Już dzisiaj w Internecie znajduje się większość informacji, do których wygasły prawa autorskie. Niektóre z informacji istnieją dziś wyłącznie na sieci.
Wydaje mi się, że w XXI wieku internet to najlepsza i tym samym najszybsza forma komunikacji.